గతం చేసిన గాయం...

నలువైపుల తామసి జడలు విప్పి ప్రళయ గీతం పాడుతుంటే ,

ఆశావిహీనమై మది దైన్యమై, మౌనరాగాన విలపిస్తుంటే,

తోడు లేని హృదయం తనను తాను ఊరడించినా, 

గతం చేసిన గాయం ఒక జన్మైనా   మానునా ,

మరువడానికి మనస్సుకి మంత్రమేది కానరాదు

బ్రతకడానికి గుండెకి ధైర్యమేది మిగులలేదు

ఒక చెలిమి జత విడిచి చితిమంటల పై తోసింది, 

ఒక బంధం తప్పటడుగుల  విమర్శించే వేలైంది,

కరిగే కొవ్వత్తి వెలుగిచ్చినా, వేకువ లేనిది .

గెలుపోటములు నావైనా , వాటి వినోదం లోకానిది.

చింత నందు దరి చేర్చుకునే గుణం మనిషికి లేదు

బాధ నుండి ముక్తి నిచ్చే దైవం ఉనికి లేదు.